 Zomer 2014
22 juli. Ik ben eindelijk aan het boek begonnen dat ik zolang al wilde lezen. "Genezen door te leven" van MIRIAM GREENSPAN Dit is een zeer goed boek voor mij op deze moment! Wat mij gevoed heeft zet ik tussen aanhalingstekens. Het gaat over lijden, emotioneel lijden en dat ook gekaderd in een wereld. "Er is de verwarring tussen het ik en de wereld. Niets kan duidelijker zijn dan het feit dat we niet alle lijden over ons afroepen door neurose, psychiatrische stoornissen of negatieve gedachtevormen . Men moet wel diep verstrikt zijn in de wereldontkenning van modern psychologisch denken om niet in te zien dat veel leed te maken heeft met grootschalige politieke en economische krachten, met alomtegenwoordig maatschappelijk geweld en collectieve slachtoffering ( raadpleeg uw dagblad voor bewijs). Wanneer we menselijk lijden psychologiseren, vernauwen we ons blikveld tot het individu. Misschien om minder overstelpt te geraken door de pure omvang van menselijk lijden, dat in deze tijd een crescendo van gruwelijkheid heeft bereikt. We verliezen dan het verband uit het oog met alles wat groter is dan het gezin waaruit we voortkomen. Het is van belang om het onderscheid te blijven zien tussen neurotisch en authentiek lijden, tussen dat wat te vermijden is en dat wat een noodzakelijke voorwaarde van mens-zijn is; tussen lijden dat we als individu kunnen beheersen en lijden dat maatschappijhervorming op grote schaal vereist. Als we de diepe wortels van onze pijn willen vinden, moeten we niet alleen naar ons lichaam, maar ook naar de bredere maatschappelijke context leren luisteren." De herinnering van toen ik puber was: verwijl nooit te lang op de plaats waar je je gelukkig voelt... Dit is ook een programmatie en waar die ontstaan is, is mij niet duidelijk! Maar het leeft ondergronds verder en bepaalt, zonder dat je er bewust van bent, je leven. Emoties zijn informatie! Behandel ze met respect! "Neurotische pijn, het lijden dat we onszelf aandoen, heeft haar basis vrijwel altijd in echt lijden-de noodlottige kaart die we van het leven krijgen. Dit authentieke lijden is niet altijd wat we rechtstreeks in ons eigen leven ervaren hebben. Het kan onze familiegeschiedenis betreffen, het verleden van onze ouders, of zelfs van generaties die al lang uit de tijd verdwenen zijn...." Is dat de erfzonde? De pijnlijke ondergrondse familietrauma's versmoord en woordeloos geworden, maar waar we de littekens van kunnen ontdekken in het eigen lijf. En die we, willen we genezen, terug dienen open te maken? misschien niet, misschien wel. "Men moet misschien wel verscheidene generaties teruggaan in de tijd om deze kern van neurotisch lijden te vinden; een sterfgeval, een verkrachting, een trauma van de oorlog, een onderdrukking, geweld in het gezin, misbruik.... Wanneer we er achter komen wat het is, verandert ons verhaal. Het wordt groter, dieper en breder dan we dachten dat het was. Verbazend genoeg is dit grotere verhaal geworteld in het lichaam. Het begrensde lichaam, dat we als ons individuele ik beschouwen, bevat de ingesloten emotionele sporen van diegene die voor ons kwamen. Emoties in het lichaam bevatten in gecodeerde vorm informatie die we kunnen ontsluiten wanneer we het lichaam zijn waarheid laten uitspreken. Psychotherapeuten hebben hiervan de afgelopen 20 jaar een duidelijker beeld gekregen bij overlevenden van incest, wier verhalen uit het lichaam tevoorschijn kwamen zodra ze een toehoorder hadden, die, als een vroedvrouw aanwezig was om de verhalen te ontvangen. Hoe het lichaam deze informatie bewaart is mysterieus -onderdeel van het Grote Mysterie- waarvan de ego-psychologie zoals wij die kennen nauwelijks een glimp kan opvangen, laat staan dat ze het doorgronden." Daarom is familieopstellingen een geschenk! Het is een therapeutische methode die naar menselijke systemen (families of organisaties) kijkt die verstoort zijn of uit balans. Door een fysieke opstelling in de ruimte van de (familie)leden of elementen uit het systeem wordt er een patroon zichtbaar. In onze huidige relaties worden we geconfronteerd met vele overtuigingen, patronen die we overgenomen hebben, psychische problemen die vaak hun oorsprong vinden in de familiecontext waarin we zijn opgegroeid. Het systemisch kijken en denken verruimt dit nog verder. Alles wat een lid van het familiesysteem overkomt raakt ons en al de andere leden van ons systeem. Meestal zijn dit onzichtbare dynamieken waar we geen weet van hebben, maar die dus wel invloed hebben. De diepe, natuurlijke en helende vermogens die in ieder van ons aanwezig zijn en dus ook in ieder systeem, worden aangesproken via niet-mentale informatie, door de waarneming en gevoelservaring van de representanten. Dit is het wonderlijke van het geschenk van de familie opstellingen. Bert Hellinger (vader van de familieopstellingen) heeft iets over liefde in intieme relaties opnieuw ontdekt, iets dat mensen raakt en hun leven verandert. Wat hij ontdekt heeft is het volgende: als je wil dat de liefde gedijt, dan dien je te doen wat ze vraagt en na te laten wat haar schaadt. Ik heb familieopstellingen vele malen georganiseerd met een goede integere therapeute en ben getuige geweest van deze helende energie die zich uit het verleden naar het heden worstelde om erkent te worden én geaccepteerd en vaak ook teruggeven aan diegene die verantwoordelijk was voor het lijden....ik ben representant geweest en heb zelf gevoeld, wat ik onmogelijk kon weten aangezien ik de persoon die ik representeerde helemaal niet kende, wat er onuitgesproken aan pijn als signaal zichtbaar werd.
0 Reacties
|